Hoe moeilijk lijkt het soms om te accepteren wie je bent.
We vergelijken onszelf graag met anderen. Ook ik betrapte mezelf daar op.
Het vergelijken op zich is niet verkeerd. Iemand kan je inspireren en een voorbeeld zijn.
Een motivatie om verder te komen en te groeien.
Maar hier zit ook onze grootste valkuil. Er is altijd wel iemand succesvoller, mooier, jonger, rijker, slanker, grappiger etc. Wanneer je dit moeilijk kunt accepteren, kan het erg schadelijk zijn voor je zelfbeeld. Eindeloos vergelijken met anderen put je op den duur uit. Het kleurt je zelfbeeld en dit wordt je innerlijke stem, die de hele dag met je meegaat.
Tegenwoordig worden we door social media herhaaldelijk met vooral positieve 'plaatjes' geconfronteerd. Alles lijkt het perfecte leven.
Je kunt je afvragen of iemand daadwerkelijk zo gelukkig en succesvol is als dat het lijkt.
Regelmatig verschuilt iemand zich achter het masker van het ‘perfecte’ leven.
Wat er aan de wereld wordt getoond, is vaak belangrijker dan het echte verhaal.
Terwijl er achter de schermen een hele andere werkelijkheid kan schuilgaan.
Wanneer we ons bijven vergelijken met een ander, wordt dit een bodemloze put.
Je kan nou eenmaal nooit voldoen aan alles.
Het is makkelijker om te focussen op het negatieve, dan te zien wat er wel goed gaat.
De basis van het vergelijken ligt dikwijls in je zelfbeeld.
Wanneer je jezelf niet goed genoeg vindt zoals je bent, ga je een zinloze competitie aan om steeds een betere versie van jezelf te worden.
De teleurstelling dat iets niet lukt maakt dat je je minder zelfverzekerd gaat voelen. En die teleurstelling komt met de daarbij horende onrust.
Dikwijls kiezen we er dan voor om dit te verzachten door teveel te eten, te drinken (of andere middelen te gebruiken), nog harder te werken, overmatig te sporten, extreem te lijnen of juist als verdoofd uren op de bank of in bed te hangen. Slapeloze nachten en piekeren om aan eisen te voldoen die we nooit helemaal kunnen waarmaken. En voor wie doe je het eigenlijk?
Constant hoge eisen aan jezelf stellen, put je dus uit. Regelmatig zijn we zo gewend dit te doen dat we er ons er niet eens meer bewust van zijn. En wanneer je hier lang mee door blijft gaan, gaat je lichaam dit aangeven door middel van vage klachten of pijn.
Wat er met je woorden niet uitkomt zal er dan via je organen uitkomen.
Je kwetsbaarheden en onvolmaaktheden accepteren, vinden veel mensen erg moeilijk.
Wanneer je van huis uit aan hoge eisen moet voldoen, zoals ik zelf heb ervaren, ben je geneigd de lat voor jezelf hoog te leggen. En doordat we leven in een maatschappij waarbij presteren erg belangrijk is, zit je voordat je het door hebt, midden in de ratrace.
We hebben ze uiteraard allemaal, die weeffoutjes en tekortkomingen. Geen mens is perfect.
Wanneer is het goed genoeg? Wanneer ben jij goed genoeg zoals je bent?
Lukt het je maar moeilijk om te focussen op positieve groei en vergelijk je jezelf teveel met anderen?
Of wil je de waarheid onder ogen zien en die accepteren, in plaats van de illusie in stand houden?
Stel jezelf de vraag: 'Welke saboterende gedachten heb ik en waarmee ben ik misschien niet eerlijk naar mezelf?'
Voor veel cliënten waarmee ik werk, is dit een belangrijk thema. Wellicht ook voor jou.
Rapid transformational therapy kan je helpen dit te onderzoeken en te doorbreken.
Je laat een oud denkpatroon los en creëert ermee een andere innerlijke stem.
Het gaat je rust geven en focus op een positieve (gezonde) groei.
Kijk op mijn website om meer te weten te komen over hoe RTT werkt en hoe ik je kan ondersteunen om je zelfbeeld te verbeteren.
♡ Corrie
Comments