top of page
Foto van schrijverCorrie Emmelot

Wanneer piekeren een probleem gaat worden.

Stoppen met denken gaat nu eenmaal niet. Althans niet vanzelf.


Nadenken doen we uiteraard allemaal. Alleen het nadenken, kan gaan veranderen in je overmatig zorgen maken en je gaat lopen malen.

Ook ik ben daar tegen aangelopen. Zoveel zelfs, dat het me dagelijks bezighield en het bracht me helemaal niets. Behalve dan dat ik er uitgeput van raakte en dat het een chaos werd in mijn hoofd.


Je kan je letterlijk ‘vastdenken’. Het lijkt bijna uitzichtloos om er dan nog uit te komen.

Je blijft je zorgen maken en 's nachts lig je wakker.

Angsten lijken dan vaak veel erger dan overdag.

Dat komt doordat dat deel in de hersenen waar onze emoties en gedachten gereguleerd worden, ’s nachts óók minder actief wordt (anders zou je niet kunnen slapen).

Hierdoor is de controle op de angstgebieden een stuk minder. De rem is er af.

Daardoor lijken problemen en angsten ’s nachts veel groter en ga je je misschien zelfs druk maken over iets wat wellicht nog helemaal niet speelt.

Ergens lijkt het piekeren onvermijdelijk maar het heeft ook een functie.

In positieve zou het je namelijk kunnen beschermen.

Dit stamt nog uit de oertijd waarbij we vooral snel moesten nadenken over wat nou de juiste strategie was om te overleven (vechten of vluchten). Dit mechanisme heeft behoorlijk wat effect op je lichaam.

Bij overmatig piekeren ervaart je brein dit als: ‘er is gevaar’.

Wanneer je brein denkt gevaar te waar te nemen, wordt er automatisch adrenaline vrijgemaakt om helder te kunnen denken. Je hartslag gaat omhoog en je ademhaling versnelt en je cortisolgehalte stijgt.

Uiteindelijk heeft het vele nadenken, wat dan verzandt in piekeren, een hele andere uitwerking.


Je komt helemaal niet tot een oplossing of actie. Je staat te lang bloot aan hoge stresslevels.

Het kan je gaan blokkeren. Het houdt je weg van daadwerkelijk stappen te ondernemen om het probleem op te lossen.

Op het moment dat je besluit iets te doen, komt daar weer die twijfel en uiteindelijk doe je helemaal niets. Behalve dan, dat het aan je knaagt en het dodelijk vermoeiend is.

Wanneer je te lang in het denken blijft cirkelen ontstaat er een constant gevoel van angst.

Dit kan zich zelfs gaan uiten in paniekaanvallen of hyperventilatie. Je lichaam gaat het je vertellen. Er kunnen angststoornissen ontstaan, iets wat ik bij mijn cliënten regelmatig tegenkom.

Of je raakt in een burn-out en ben je volledig uitgeput.

Wanneer je daarbij (onbewust) onverwerkte issues hebt vanuit een vorige relatie of gebeurtenissen uit het verleden, dan blijft je cortisolgehalte hoog. Je staat als het ware altijd op scherp (je brein signaleert gevaar). Met alle gevolgen van dien.

Cliché maar waar; een mens lijdt het meest, door het lijden dat hij vreest.

De gedachte van wat er allemaal zou kunnen gebeuren, gaat met je aan de haal.

Vooral wanneer je wat minder goed in je vel zit, kan dit de kop opsteken.

En wat voel je letterlijk? Stress en spanning. Wanneer je dit voor langere periode ervaart gaat je lichaam dit uiten en dat begint meestal met vage klachten, vermoeidheid of pijn. Ook is er een bewezen relatie tussen het ontstaan van ziektes door teveel stress en cortisol.


Hoe stop je dit nou?

Simpelweg tegen je zelf zeggen dat je moet stoppen met piekeren, werkt meestal niet.

Wanneer je basis ‘stresslevel’ in balans is, zal het piekeren minder de kop op steken.

Dus wanneer je een uitlaatklep hebt zal de stress zich minder naar binnen keren.


Ik zie in mijn werk dat veel mensen de alcohol als uitlaatklep kiezen (of drugs/medicijnen).

Ook voeding (met name vet en suikers) is voor veel mensen een manier om er mee te dealen. Uiteraard is dit geen oplossing, je bedekt het probleem even met een pleister.

Zodra die pleister er afgaat, komt het weer net zo hard terug. Of juist erger, want dan baal je weer over jezelf. Je hebt een keuze gemaakt, die niet het beste voor je is.

Het plakken van die pleister houdt je weg bij de oplossing van het probleem.

Focus op sporten en mediteren zijn mooie manieren om de balans meer terug te krijgen.

In combinatie met gezond eten kom je al een heel eind.

Maar wat als je merkt dat het niet lukt of onvoldoende werkt?

Hoe krijgt je dan die balans? Waar komt die onrust dan vandaan?

Wellicht weet je heel goed waar het vandaan komt maar het lukt je maar niet om het te doorbreken.


De stap naar verandering heeft blijkbaar een duwtje nodig.

Het is de moeite waard om te gaan onderzoeken waar de kern zit en zo patronen te doorbreken.

RTT kan je heel goed dat duwtje geven. Je krijgt helder wat er nou speelt en je bent veel beter in staat de juiste richting op te gaan. De antwoorden liggen in jou, alleen lukt het zonder ondersteuning soms niet om er bij te komen.

RTT zorgt ervoor dat ik je in een meditatieve staat naar die kern breng.

De methode die ik hanteer, zorgt dat je je beschermingsmechanismen gaat omzeilen en je gaat zien wat er onder ligt. Je leert je onderbewuste aan om te relativeren. Vaak is slechts 1 sessie al voldoende voor de grootste kickstart. De follow up van 21 dagen die hier bij hoort, is de resetting naar je gewenste denkpatronen.

Je krijgt hier via een persoonlijke audio, begeleiding in.

Je zal wel zelf aan het werk moeten, maar met mij aan de zijlijn, als je personal trainer voor je hersenen.

Heb je het idee dat dit over jou gaat?

Neem dan vrijblijvend contact met me op zodat ik je meer kan vertellen.

♡ Corrie

1.097 weergaven

Recente blogposts

Alles weergeven

コメント


bottom of page